Monthly Archives: January 2014

Αγέρωχα στέκονταν στον ήλιο τα όνειρα. Τι και αν ήταν ορφανά από χρόνια. ‘Ήταν όμως αρσενικά και όχι θηλυκά. Βαριά σαν τα ηπειρώτικα μοιρολόγια. Δίχως αναστεναγμούς και φόβους. Κάποτε τα πόθησε το άδοξο σκότος. Τσαλακώθηκαν στις τσέπες τα άγρια βάτα. … Continue reading →

Μετράς στο νου και τούτο το βράδυ. Προσεκτικά και σχολαστικά. Τα υπολογίζεις όλα και δεν σου βγαίνουν τα κουκιά. Αφαίρεση, πρόσθεση, πολλαπλασιασμός και διαίρεση. Πράξεις στο χαρτί και όχι στη ζωή.Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια, σου έμαθαν από τα … Continue reading →

Το έχω στη μνήμη. Το κουβαλώ σαν φυλαχτό. Εκείνο το μπαλκόνι του ακάλυπτου. Όσο χώριζε τις παιδικές φωνές τόσο τις ένωναν τα γέλια και τα άναρθρα φωνήεντα. Πρώτη έβγαινα και ακολουθούσε η μάνα μου με τη μπουγάδα. Συνθηματικό ήταν εκείνο … Continue reading →

Με δύναμη έκλεισε το παράθυρο  για να δεσμεύσει τη ζέστη. Δύναμη. Όση από δαύτη του είχε απομείνει. Τελευταία, τον είχαν εγκαταλείψει όλοι, ακόμη και εκείνη. Γερνάει και το νιώθει. Στα δάχτυλα που τρεμουλιάζουν στις χειραψίες, στα γόνατα που λοξοδρομούν στα … Continue reading →